Antikeimeno tis anakoinosis einai, apo ti mia plevra, i stasi tou Emm. Roidi apenanti sta dytika protypa – sto esoteriko ton antiklirikon entaseon kai antifaseon tou 19ou ai. – kai, apo tin alli, i ananeotiki epidrasi pou i politistiki klironomia tou ellina mythistoriografou askise stin epexergasia tetoiou eidous protypon:̱ etsi, ginetai efiktos enas isologismos, tropos tou legein, tou ti o syngrafeas, istorika, pire kai ti edose sto elliniko pnevmatiko gignesthai . Eidikotera, tha katavlithei prospatheia na entopistoun, pera apo tis ametrites dytikes anafores, ekeines tis klasikis kai metaklasikis archaiotitas kai, epipleon, tis vyzantinis epochis, pou o Roidis aryetai apo tous Vious Agion kai apo ta mesaionika Chronika. Simeiono endeiktika dyo choria apo tin Papissa Ioanna:̱ 1. To proto vrisketai ston prologo Tois entefxomenois (s. 75 ton Apanton) kai afora to anaischynto «katallilon enkolpion iereos» Exomologitarion itoi vivlion psychofelestaton (…) eis aristin taxin tachthen para tou en to agio orei askisantos Aoidimou didaskalou Nikodimou en Venetia 1855 [o Roidis katagrafei sti synecheia mia ekdosi tou ergou («en Venetia, 1857», vl. Apanta, A΄, s. 265, kai A΄, s. 306:̱ «tas aischrologias tou Nikodimou»), pou fainetai na gnorizei poly kala]. 2. To deftero vrisketai sto telos tou ergou:̱ edo i dogmatiki antithesi gyro apo tin psychi tis Ioannas, pou ti diekdikoun dikaiomatika oi angeloi apo tous apaitites daimones, epeidi «i metanoia aftis eichen exaleipsei panta tou Adou ta dikaiomata», anakalei sti mnimi (ektos apo to perifimo telos tou Faust tou Goethe) to chorio apo to Leimonarion tou Moschou (kodikas Berlin. gr. 221), sto opoio parakolouthoume enan paromoio dialogo “en tois ouranois” gia tin kyriotita pano stin psychi enos koritsiou. To thema afto itan evreos diadedomeno sta vyzantina Synaxaria, opos to epivevaionei peraitero kai i diamachi, pou katagrafei o Dantis (Kolasi, CHCHVII 112-123), anamesa ston ΄Agio Frankisko ki ena mavro cherouveim, mia pou kai oi dyo epithymousan tin kyriotita pano stin psychi tou Guido da kerdizei “logika” o diavolos. Eimai tis gnomis pos den prokeitai mono gia symptosi, otan kai ston Moscho kai ston Danti kai ston Roidi epanalamvanontai isodynamoi oroi:̱ Montefeltro, metaniomenou vevaia, alla protou na amartisei! Se aftin tin periptosi «dialogos», «argomento», «epicheirima», dil. “dialektiki epicheirimatologia”: antitheta, enischyoun tin apopsi ton pollaplon anagnoseon, pou apoichos tous diaperna polles selides tou megalou ellina syngrafea.

I polyedriki fysiognomia tou europaiou Emmanuil Roidi

ZIMBONE, Anna Maria
2011-01-01

Abstract

Antikeimeno tis anakoinosis einai, apo ti mia plevra, i stasi tou Emm. Roidi apenanti sta dytika protypa – sto esoteriko ton antiklirikon entaseon kai antifaseon tou 19ou ai. – kai, apo tin alli, i ananeotiki epidrasi pou i politistiki klironomia tou ellina mythistoriografou askise stin epexergasia tetoiou eidous protypon:̱ etsi, ginetai efiktos enas isologismos, tropos tou legein, tou ti o syngrafeas, istorika, pire kai ti edose sto elliniko pnevmatiko gignesthai . Eidikotera, tha katavlithei prospatheia na entopistoun, pera apo tis ametrites dytikes anafores, ekeines tis klasikis kai metaklasikis archaiotitas kai, epipleon, tis vyzantinis epochis, pou o Roidis aryetai apo tous Vious Agion kai apo ta mesaionika Chronika. Simeiono endeiktika dyo choria apo tin Papissa Ioanna:̱ 1. To proto vrisketai ston prologo Tois entefxomenois (s. 75 ton Apanton) kai afora to anaischynto «katallilon enkolpion iereos» Exomologitarion itoi vivlion psychofelestaton (…) eis aristin taxin tachthen para tou en to agio orei askisantos Aoidimou didaskalou Nikodimou en Venetia 1855 [o Roidis katagrafei sti synecheia mia ekdosi tou ergou («en Venetia, 1857», vl. Apanta, A΄, s. 265, kai A΄, s. 306:̱ «tas aischrologias tou Nikodimou»), pou fainetai na gnorizei poly kala]. 2. To deftero vrisketai sto telos tou ergou:̱ edo i dogmatiki antithesi gyro apo tin psychi tis Ioannas, pou ti diekdikoun dikaiomatika oi angeloi apo tous apaitites daimones, epeidi «i metanoia aftis eichen exaleipsei panta tou Adou ta dikaiomata», anakalei sti mnimi (ektos apo to perifimo telos tou Faust tou Goethe) to chorio apo to Leimonarion tou Moschou (kodikas Berlin. gr. 221), sto opoio parakolouthoume enan paromoio dialogo “en tois ouranois” gia tin kyriotita pano stin psychi enos koritsiou. To thema afto itan evreos diadedomeno sta vyzantina Synaxaria, opos to epivevaionei peraitero kai i diamachi, pou katagrafei o Dantis (Kolasi, CHCHVII 112-123), anamesa ston ΄Agio Frankisko ki ena mavro cherouveim, mia pou kai oi dyo epithymousan tin kyriotita pano stin psychi tou Guido da kerdizei “logika” o diavolos. Eimai tis gnomis pos den prokeitai mono gia symptosi, otan kai ston Moscho kai ston Danti kai ston Roidi epanalamvanontai isodynamoi oroi:̱ Montefeltro, metaniomenou vevaia, alla protou na amartisei! Se aftin tin periptosi «dialogos», «argomento», «epicheirima», dil. “dialektiki epicheirimatologia”: antitheta, enischyoun tin apopsi ton pollaplon anagnoseon, pou apoichos tous diaperna polles selides tou megalou ellina syngrafea.
2011
978-960-99699-0-1
Roidis; Psicologia; Fisiologia; Europa; 1800
File in questo prodotto:
Non ci sono file associati a questo prodotto.

I documenti in IRIS sono protetti da copyright e tutti i diritti sono riservati, salvo diversa indicazione.

Utilizza questo identificativo per citare o creare un link a questo documento: https://hdl.handle.net/20.500.11769/90890
Citazioni
  • ???jsp.display-item.citation.pmc??? ND
  • Scopus ND
  • ???jsp.display-item.citation.isi??? ND
social impact